Dit was nieuws

Met tranen in de ogen stond Roelof-Jan Zweers te kijken bij het monument voor het Joods werkkamp Molengoot. Maandagochtend fietste hij langs de Luggersweg in Collendoornerveen en zag dat de bloemstukken die op 7 oktober bij de jaarlijkse herdenking waren gelegd als groenafval konden worden bestempeld. ,,Ik heb er geen woorden voor. Dit is vernielzucht, puur vandalisme.’’

Zo had het verhaal over de vernieling van de kransen en bloemstukken bij het monument ook kunnen beginnen, in plaats van het verhaal van organisator van de herdenking Jannie Wiegman in De Stentor, dat het een daad van antisemitisme was. Voor beide versies is (nog) geen enkel bewijs geleverd en dan is het nogal makkelijk om van antisemitisme te spreken. Ook wethouder Alwin te Rietstap heeft zich laten meeslepen door de emotie van Wiegman. “Nu constateer ik met veel verdriet dat het erop lijkt dat ook in onze samenleving antisemitisme nog steeds aanwezig is”, was zijn reactie. Niet handig, want er is geen greintje bewijs.

Wiegman probeerde indirect dat bewijs wel te leveren, door te zeggen dat alleen bij het Molengootmonument vernielingen plaatsvinden. “Bij het oorlogsmonument of het Indiëmonument in Hardenberg gebeurt nooit wat, maar hier wel. Dit is de ergste vernieling die hier is voorgekomen. Ik wil dat de politie en gemeente daar wat tegen doen.’’
Tja, beide andere monumenten staan in Hardenberg-stad en worden omringd door tientallen appartementen en woningen, terwijl het Molengootmonument in het buitengebied staat, aan een weg die niet frequent wordt gebruikt.

Ik neig dan ook naar vandalisme, gelet op het gebruik als hangplek door jongeren, de afgelegen plek en eerdere kleinere vernielingen.
En of de politie en de gemeente hier iets tegen kunnen doen? Wat dacht jezelf?

Is onze gemeenteraad een beetje dom?
Een deel wel. Af en toe. Afgelopen dinsdag bijvoorbeeld. Dat deel was het gezegde “Een ezel stoot zich in ’t gemeen niet twee keer aan dezelfde steen” helemaal vergeten.

Enkele maanden geleden moest de raad een besluit nemen over verlenging van de overeenkomst met het COA over het AZC aan de Jachthuisweg. Wij willen wel, maar we willen geen ‘veiligelanders’, zei de raad. Dat bleek niet te kunnen, want het COA bepaalt wie of wat er komt. In de nieuwe overeenkomst konden wel afspraken worden gemaakt over het afbouwen van het aantal verkeerde sujetten en de groei van het aantal kwetsbaren, maar 100% garantie dat binnen een paar weken aan het verzoek zou worden voldaan kon het COA niet geven.

Dinsdag hadden 50+ en de CU een motie klaar liggen om te onderzoeken of in de gemeente Hardenberg plek is om Afghaanse vluchtelingen op te vangen. Die motie kon eigenlijk niet door de beugel, want je kunt het COA niet vragen om Afghanen, Syriërs of Irakezen te leveren. Dat hadden 50+ en de CU moeten en kunnen weten. Voor Samaritaan willen spelen vertroebelt blijkbaar het geheugen. Daarnaast was de motie eigenlijk overbodig, want B&W hadden al met het COA, het AZC en de buurt overlegd of een deel van de bufferopvang gebruikt kon worden. Voor 25 personen. Waarschijnlijk zou die buffer voor Afghanen zijn, maar dat was niet zeker. De buurt zei ‘ja’. En dat is best bewonderenswaardig.

Het COA zei natuurlijk ook ‘ja’, hoewel die eigenlijk een draai om de oren had moeten krijgen. De instelling zit zó omhoog met een te groot aanbod van vluchtelingen en een te gering aanbod van plekken voor de asielzoekers, dat werd gedreigd een bus met 50 vluchtelingen naar Hardenberg te sturen, om zonder overleg de bufferplaatsen te gaan vullen. B&W hebben de COA’ers wel even duidelijk gemaakt dat zoiets niet kan.

De andere politieke partijen prezen B&W voor het snelle handelen en vonden dat Hardenberg goed bezig was. De motie was eigenlijk niet nodig. “Dan houden we de motie twee weken aan”, zei de 50+ voorman, “en ondertussen kunnen B&W zoeken naar andere plekken.”
Wethouder Mary Looman vond dat geen goed idee. “Zoeken naar plekken op campings, in sporthallen en leegstaande gebouwen zorgt alleen maar voor onrust. Hardenberg doet al meer dan de meeste andere gemeenten.” Dat vonden de woordvoerders van VVD en CDA ook. Met name de VVD’ers waren sterk gekant tegen de motie. Hardenberg heeft lang gepraat over verlenging van de overeenkomst, er zijn na vele debatten duidelijke afspraken gemaakt en dan moet je niet kort daarna weer liggen te rommelen, was de strekking van het betoog.
Bovendien: de motie aanhouden en B&W laten zoeken naar mogelijke plekken om asielzoekers onder te brengen betekent eigenlijk dat B&W de motie moeten uitvoeren, had de VVD’er bedacht. En dat was natuurlijk ook zo.

De 50+ voorman mompelde nog iets over “dat is uw mening, wij denken daar anders over”, maar daar trapte natuurlijk niemand in. Ook niet in het verhaal van de CU’er, dat een ‘onderzoek’ niet te groot gemaakt moest worden. Hij wilde weten wat B&W hadden gedaan en waarom ze dat hadden gedaan, want dat zou de motie wellicht overbodig maken.
Dat was hij toch al, want het besluit dat B&W hadden genomen past binnen de afspraken die met de raad en het COA zijn gemaakt. Zijn gedraai van ‘ga onderzoeken’ naar ‘wat heeft u onderzocht om tot dit besluit te komen’ was tenenkrommend.

“Ik vind dat we er niet meer woorden aan moeten besteden”, was de slotzin van de CU-woordvoerder. Dat had hij beter wat eerder kunnen bedenken.

De digitale postbode had het de afgelopen week erg druk met het bezorgen van mails, tweets en facebookberichten van mensen die huilen omdat het huisje van schoenmaker Breukelman niet weer uit de as herrijst.
Even voor de gemeentelijke communicatiemedewerkers: het huisje stond op de hoek Hessenweg-Haardijk en niet de Twenteweg. En het moest plaatsmaken voor een toegangsweg naar het kantoor van de Rabobank en niet naar een verzamelgebouw, dat is het pas jaren later geworden. Misschien handig om even het archief een beetje bij te werken.

Ook reacties in de trant van: Jammer, er is al veel te veel afgebroken. Die wisten waarschijnlijk niet dat het huisje al negen jaar geleden is gesloopt. In het boek Monumenten in de gemeente Hardenberg staat de geschiedenis van het boerderijtje en de bewoners vermeld. Over de eerste bewoner, kleermaker Jan Breukelman, over bakker Koop Zweers van de Bruchterweg die de woning liet verbouwen en opknappen en over de laatste eigenaar, bouwbedrijf Zweers uit Ane, die het tot de afbraak heeft verhuurd. Een woning met eensteensmuren, die nu niet meer gebouwd zou mogen worden.

Dat is ook een van de redenen dat de woning niet herbouwd kan worden, zegt de gemeente. Bovendien zou je, als je in de stijl van het huisje iets nieuws zou bouwen, nooit meer de oude vorm, de oude bomen, de oude uitstraling terugkrijgen. Blijven vragen om herbouw is als Don Quichot die tegen windmolens vecht. Of is er nog hoop?

Erfgoedstrijder Jan Wendt had de afgelopen jaren de raadsleden aan zijn zijde en het college van B&W heeft in een mail van 16 april 2019 erkend dat het huisje herbouwd moet worden onder de voorwaarde dat het moet lijken op het huisje zoals dat eruit heeft gezien. De verschijningsvorm heet dat, dus de buitenkant. In de mail, ondertekend door alle acht fractievoorzitters, staat letterlijk: Wij verwachten van het college dat erop zal worden toegezien dat herbouw zo spoedig mogelijk na deze datum (= 30 november 2021) zal plaatsvinden.

Dan kan het natuurlijk niet zo zijn dat wethouder Breukelman zegt: “Het herbouwen van het schoenmakershuisje is binnen de huidige bouwregels simpelweg niet mogelijk.“ Op de vraag welke bouwregels herbouw in de weg staan is nog geen antwoord ontvangen, maar dat heb je wel nodig om duidelijk te maken wat het échte probleem is (naast kosten, nut, onwil van eigenaar of iets dergelijks).

Wat zijn de woorden van de fractievoorzitters, wat is hun handtekening waard? Dat moet dinsdag blijken als Jan Wendt tijdens de raadsvergadering een Dies irea laat horen voor het gestorven huisje. Thuis te horen via https://hardenberg.notubiz.nl/live

Er zijn de afgelopen week weer aardig wat besluiten genomen door rechters en politici waar een deel van de Hardenbergers flink van baalt.

Om te beginnen de bouw van woningen en appartementen op de plek van restaurant De Bokkepruik, het vroegere hotel Koeslag aan de Hessenweg in Heemse. Wat daar wordt gebouwd zal de rest van de wereld een zorg zijn, maar de direct omwonenden staan niet te juichen over de plannen. En dan halen ze van alles uit de kast om maar duidelijk te maken dat de bouwplannen eigenlijk in de prullenbak moeten belanden.
Zo is er een buurtbewoner die zegt dat hij straks niet meer onbespied in zijn voortuin kan zitten, terwijl hij dat nu ook niet doet omdat hij aan een doorgaande openbare weg woont. Of mensen die denken dat een appartementengebouw van 13 meter hoog voor schaduw zal zorgen, terwijl ze op 30 meter afstand wonen.
Toch is er ook een buurtbewoner die wil meedenken en al een oplossing heeft: bouw geen 3 maar 2 bouwlagen. Of nog beter: zoek een plek waar mensen minder last hebben.
Tja, die was even vergeten dat niet de gemeente bouwt maar de grondeigenaar, die niet overal stukken grond heeft liggen.

Datzelfde idee hadden mensen aan de Margriet in de Hardenberger wijk Baalderveld. Aan de overkant van hun wijk, aan de oostkant van het Overijssels kanaal, heeft een Hardenberger een stuk grond waar hij niets mee doet. Een energiemaatschappij wil daar wel zonnepanelen neerzetten, maar dat valt niet in goede aarde bij sommigen en zij zijn dan ook naar de rechter en later zelfs naar de Raad van State gestapt. Of dat zonnepark niet ergens anders kon komen, meer richting de Duitse grens. Tja, die waren even vergeten dat niet de gemeente het zonnepark aanlegt maar de grondeigenaar, die niet overal stukken grond heeft liggen.
Ook waren ze bang dat ze tijdens het uitlaten van hun hondje geen uitzicht meer zouden hebben op de Duitse heuvels (Wilsumer Berge, zei er een, terwijl die 10 kilometer verwijderd liggen). De rechter van de Raad van State vroeg nog net niet of aan de Margriet alleen pygmeeën wonen, want de zonnepanelen komen maximaal 1,54 meter boven het maaiveld. En zicht op de panelen is ook onmogelijk omdat 4 hectare van het zonnepark bestemd is voor beplanting. De plannen kunnen van de Raad van State dus ongehinderd worden uitgevoerd.

Deze week kwam er ook een einde aan een jarenlang durende soap over het huisje van schoenmaker Breukelman op de hoek Haardijk-Hessenweg in Heemse. Dat is afgebroken om een toegangsweg naar het nieuwe Rabo-kantoor mogelijk te maken en zou even verderop worden herbouwd, of tenminste iets dat voor een tweeling-huisje kon doorgaan. In de afgelopen tien jaar is dat huisje in de verbeelding veranderd van een kleine, bijna onbewoonbare woning in een majestueus monument dat de moeite waard is om voor verre nageslachten bewaard te worden. Na jarenlang geduw en getrek over de vraag wat herbouwd moest worden, waar dat moest gebeuren en wie dat zou betalen is nu besloten het huisje niet meer te herbouwen omdat dat in de oorspronkelijke vorm toch niet meer kan. Om de historie te steunen gaan de gemeente en de grondeigenaar geld stoppen in twee projecten van de Historische Vereniging Hardenberg. Niet de uitkomst die velen hadden gehoopt, maar eigenlijk wel hadden verwacht.

Waar zou de letter L voor staan in de afkorting LOC+?
Is het de L van Luiwammes of de L van Laat maar waaien?

De afgelopen zomerweken was het vrij rustig aan de Sportlaan in Hardenberg. De scholieren waren afwezig, veel bibliotheekbezoekers met vakantie en HardenbergArt werd niet overlopen door kunstminnaars. Maar de mbo-studenten waren nog niet terug of je moest je door de eerste rookwalmen naar binnen haasten. En dat terwijl er een overvloed aan borden hangt met de tekst dat men binnen én buiten rookvrij is.
Je kon trouwens pas naar binnen nadat je een kwartier had gezocht naar een vrije plek voor je fiets. Er is volop plaats voor de scholieren in de fietsenkelder, maar hun vervoermiddel aan de voorkant neerkwakken is makkelijker. En niemand die dat tegengaat.

We zijn niet zulke actievoerders in Hardenberg, maar eigenlijk zouden de mensen van de bieb, van de kunst en de bezoekers eens in beweging moeten komen, want dit is al een paar jaar aan de gang en ondanks beloftes dat het wordt verbeterd gebeurt er niks.

Nou moet dat niet te hard worden geroepen dat we geen actievoerders zijn. De afgelopen week kreeg de SP-afdeling Hardenberg-Ommen de bevestiging van het landelijke politbureau dat men officieel een erkende SP-afdeling is. Om die prijs in de wacht te kunnen slepen moest men wel even laten zien dat de SP een actiepartij is. “Geen praat- of koffieclubje want dan kun je net zo goed bij de PvdA gaan”, zei voorzitter Simon Zandvliet in De Stentor. Hij en zijn medestanders willen de handen uit de mouwen steken, de hand aan de ploeg slaan: geen woorden maar daden.

Wat ze dan hebben gedaan om te laten zien dat het echte actievoerders zijn die op straat actief zijn? Ze hebben met huurders gepraat over woonwensen, ze hebben rondgereden met een grote tomatenauto en ook met draaiorgels. En, ach gut, ze hebben lichtjes geplaatst bij verpleeghuizen om de zorg een hart onder de riem te steken.

Dat zal nog eens zoden aan de dijk zetten, daarmee bereik je meer dan met voorstellen komen in de gemeenteraad. Want dat laatste heeft bij de SP in Hardenberg-Ommen geen prioriteit. Zetels? Die heeft de partij volgens Zandvliet niet nodig. „Wij zijn van actie op straat.”
In Ommen en Hardenberg worden verkeerde keuzes gemaakt, als typische CDA-gemeenten, vindt hij. “Wel bij wijze van spreken een duur gemeentehuis verbouwen en ondertussen uurtjes van de zorghulp afsnoepen.”

Misschien denken de SP’ers dat rondrijden met een rode tomaat meer geld gaat opleveren voor mensen die hulp nodig hebben, maar ik denk dat een cursus ‘Hoe werkt het in de gemeentepolitiek’ op dit moment belangrijker is voor de nieuwbakken politici dan je druk maken om uiterlijk vertoon.

Als een gouden Olympiër, die geboren is in de gemeente Hardenberg maar al jaren elders woont (Arnhem, Zwitserland), uitbundig wordt gefêteerd door de lokale overheid, wat moet je dan doen met zijn paralympische evenknie?

Op een schoolfoto uit 1990 van de Christelijke basisschool in Rheeze staat Vincent ter Schure tussen ruim 40 andere leerlingen. Zijn broer Mark, de latere profwielrenner, staat een paar meter links van hem. Het is het laatste jaar op de school in Rheeze, want twaalf maanden later sluit de school voorgoed de deuren vanwege te weinig leerlingen.

Vincent, in Amersfoort geboren maar opgegroeid in Rheeze, is de zoon van kunstenares Petra ter Schure en korpschef van politie Roel ter Schure. Hij fietst veel en wint bijna net zo vaak, vrijwel elke week staat zijn naam in weekblad De Toren bij de uitslagen van wielerwedstrijden. Op zijn 22e wordt hij prof. Zijn plaatsgenoten kunnen hem één keer van dichtbij bekijken als hij in 2006 meedoet met Olympia’s Tour en de finish van de etappe Surhuisterveen-Hardenberg op de Europaweg eindigt. Vincent wordt tussen latere grootmachten als Nikki Terpstra en Steven Kruijswijk 114e. Zijn profcarrière is, net als die van zijn broer, niet erg succesvol en niet veel later stopt hij ermee.

Hij verruilt de fiets voor een baan in een fitnesscentrum in Hengelo maar door een progressieve oogziekte, waardoor hij nog maar zeer beperkt zicht heeft, moet hij ook daar mee stoppen. In 2014 herontdekt hij de fiets: samen met Timo Fransen rijdt hij tandem en wint hij als paralympiër medailles op WK’s en de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Donderdag 2 september j.l. prolongeerde hij die Olympische titel in Tokio.

Vincent ter Schure woont tegenwoordig in Houten, maar moet hij als oud-Hardenberger niet op z’n minst een kaartje hebben van de finalist van de wedstrijd Meest Toegankelijke Gemeente van Nederland?

Hardenberg heeft zich de afgelopen week van de goede en de slechte kant laten zien, als een Jekyll & Hyde. Om met het slechte te beginnen: in de serie Zomer in Overijssel van RTV Oost liet men de zelfbenoemde Hertog van Hardenberg aan het woord. Hij mocht een goocheltrucje doen, de stadsmuur laten zien en het jodenbergje bezoeken. Allemaal mooi, maar als je beweert dat bisschop Otto von der Lippe met een leger van 1200 man naar Hardenberg kwam om belastingen te innen, dan geef je de Hardenbergers toch iets te veel eer. Toegegeven, belasting betalen is niet ieders favoriete bezigheid, maar om daar nou honderden zwaar bewapende ridders en soldaten op af te sturen…. Overigens kwam hij naar dit gedeelte van het land om de Coevordenaren een lesje te leren. Geen doetjes, die Drenten, want zijn ridderleger werd finaal in de pan gehakt in wat tegenwoordig de Slag bij Ane wordt genoemd.

Verder beweerde de beste man bij het jodenbergje dat de graven van de gestorven joodse inwoners van Hardenberg niet geruimd mochten worden in verband met de wederkomst van Christus. Die heeft waarschijnlijk vroeger niet zo goed opgelet tijdens de godsdienstlessen op de lagere- of de zondagsschool. “In de vijf jaar dat ik nu in Hardenberg woon, ik ben opgegroeid in Bergentheim, is het me nog nooit opgevallen’’, vertelde de hertog toen hem werd gezegd dat er al stadsgidsen rondliepen in Hardenberg. Misschien verstandig om eens een keer mee te lopen, dan staan we wellicht een volgende keer wat minder voor paal als RTV Oost op bezoek komt.

Wat de goede kant is? De organisatie van de finish van de eerste etappe van de Simac Ladies Tour, van Zwolle naar Hardenberg. De gemeente had zelfs de vluchtheuvels in de Europaweg verwijderd om de snelheidsduivels op twee dunne bandjes alle ruimte te bieden. Met een overwinning van de Canadese Allison Jackson, die ongeveer vijf truien in ontvangst mocht nemen van ‘onze’ wethouders, met als speciaal exemplaar de gele waarop de tekst stond De kracht van gewoon doen. Dat laatste woord had trouwens wel vet gedrukt mogen worden, want Allison deed het, maar ook ondernemers en gemeente die de inwoners van Hardenberg en de toeristen toch nog een aardigheidje schonken in deze vrijwel activiteitenloze zomer.

De goede kant was ook te zien tijdens de huldiging van olympisch- en wereldkampioen Niek Kimmann. De grote man op de kleine fiets werd maandag naar zijn BMX-Alma Mater in Dedemsvaart gereden om toegejuicht te worden door jonge fietscrossers, hun ouders en vele andere belangstellenden. Hij vertrok niet met lege handen want hij kreeg ook nog een geschenk van de gemeente. Niet de erepenning, zoals RTV Oost abusievelijk vermeldde, maar de nieuwe gemeentelijke sportpenning. En terecht, daar zal iedereen het over eens zijn.

Is er nog iemand die broodjes kebab wil verkopen aan de Europaweg in Hardenberg? Dat mag, zolang er maar geen tafels en stoelen in de zaak staan om de lekkernijen ter plaatse op te eten.

Twee jaar geleden werd een Hardenberger nog tegengewerkt toen hij probeerde zo’n zaak aan de Europaweg te openen, omdat de gemeente daar geen horeca wil hebben. Als hij zich nou alleen had gericht op afhalen en bezorgen was het detailhandel en mocht het wel. Tenminste, dat vindt een bestuursrechter nadat New York Pizza (NYP) in Roermond een zaak wilde beginnen waar alleen detailhandel is toegestaan. B&W weigerden een vergunning af te geven, maar omdat ze zelf hun bestemmingsplan niet waterdicht hadden getimmerd moesten ze die vergunning toch afgeven. Dit in tegenstelling tot Ermelo, waar NYP van de Raad van State geen pizzazaak mag beginnen op een plek voor detailhandel.

Wat dit met Hardenberg heeft te maken? Welnu, NYP wil ook in Hardenberg een afhaalpizzeria beginnen, aan de Europaweg, in het pand van onderdelenspecialist Keep. De winkelruimte is al gehuurd, er hangen al grote reclamepapieren voor de ruiten zodat er alleen nog maar gewacht hoeft te worden op een franchisenemer die zelf 40.000 euro moet meebrengen.

Ondanks dat we al vier pizzazaken hebben en je bij NYP meer moet betalen dan bij andere zaken voor vergelijkbare pizza’s, willen ze het toch proberen. Blijkbaar hebben ze slecht marktonderzoek gedaan, want de Hardenberger gaat voor de goedkope pizza, of hij nou naar karton smaakt of naar ongecastreerde big. Maar goed, iedereen mag z’n eigen fouten maken.

De gemeente kan de komst van NYP niet tegenhouden, denken de gemeentelijke juristen, zolang er niet ter plekke een pizzapunt wordt gegeten. Het lijkt dus alsof de grote jongens wel voor elkaar krijgen wat ‘de kleine man’ niet lukt. Of de Hardenberger juristen hebben de uitspraken over Roermond en Ermelo niet goed gelezen. Dat zou me niets verbazen, want op dit moment lijkt het alsof we overal onbekwame, bange, initiatiefarme, bureaucratische ambtenaren hebben, met het fiasco van de luchtbrug uit Afghanistan als voorlopig droevig hoogtepunt.

Terugkomend op de mogelijke komst van NYP: kan de buurt daar dan niks tegen doen? Het blijkt dat wanneer je als buurt bezorgd bent over stank, lawaai van bezorgbrommertjes, druk verkeer van afhalende pizzaliefhebbers of afval op de stoep, dat je dan van goeden huize moet komen om daar iets tegen te doen. In andere plaatsen is geprobeerd NYP daarop aan te pakken, maar die trekt een blik juristen open en die maken binnen de kortste keren gehakt van je argumenten.

Er is maar één legaal middel om het bedrijf weg te werken en de buurt te beschermen en dat is: geen pizza kopen. Maar ik denk niet dat de solidariteit met buurtbewoners en andere pizzabakkers groot genoeg is.

Mijn hemel, wat staan we er weer gekleurd op. Plaatsvervangende schaamte voor de Hardenberger die in Italië een landgenoot heeft gemolesteerd. Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. We hebben als stads- of dorpsgenoten het joch niet goed opgevoed, we zijn als gemeenschap te kort geschoten.

Dorpsgenoten? Maar Hardenberg is toch een stad? Een ‘kleinstadt’, oké, maar wel een stad. Alleen wordt dat in de landelijke media nog wel eens verkeerd begrepen. Hardenberg is namelijk ook een gemeente. En soms wordt de gemeentenaam gebruikt waar een dorpsnaam op zijn plaats was. Voorbeeld? Als een schrijver uit De Krim een smeuïg verhaal voor de krant maakt wordt er geschreven: “De Hardenberger sensatiejournalist…”

Terugkomend op het incident in Italië: gelukkig hebben we een burgemeester die weet wat je moet zeggen als hij wordt benaderd met de vraag wat hij vindt van de agressieve daad van de Hardenberger en zijn drie Drentse kompanen. Hij keurt uiteraard agressie af, toont medeleven met het slachtoffer maar geeft wel aan dat niet alle Hardenbergers zo zijn: “Het zegt niets over Hardenberg.”

Waarom trouwens de burgemeester is gevraagd begrijp ik niet zo goed. Waarom niet de directeur van het plaatselijke glazenwassersbedrijf? Die man weet net als de burgemeester ook niks van de zaak. Maar de kans is groter dan bij de burgemeester dat hij een kruidige uitspraak doet. Een gemiste kans, als je toch wat sensatie in de krantenkolommen kwijt wilt.

Nu we er zo gekleurd op staan begrijp ik ook dat er geen haast wordt gemaakt met het vullen van de matrixborden langs de invalswegen van Hardenberg-stad. Want we willen momenteel vooral niet opvallen. Welkom, staat er, en www.hardenbergpromotie.nl, meer niet. Gaat er nog iets gebeuren of is dit de voorbode van het verdwijnen van de borden?
Je zou het aan de burgemeester kunnen vragen, maar ik denk dat hij het te druk heeft want overal worden hulp-burgemeesters aangeboden. Er was namelijk nog niet zolang geleden een CDA-voorstel om een kinderburgemeester te benoemen, een voorstel dat overigens nooit officieel is ingediend, waarschijnlijk omdat het de zoveelste poging was om andere plaatsen na te apen in plaats van zelf iets origineels te bedenken. En nu wordt er weer een klimaatburgemeester gevraagd. Dat moet iemand zijn die zich inzet voor het klimaat door de eigen levensstijl aan te passen. Dus doet u de houtkachel de deur uit, zet u de verwarming een graadje lager of vervangt u eindelijk het leertje in de lekkende kraan dan kunt u zich aanmelden. Wordt u misschien toch nog een keer in uw leven burgemeester, al is het dan ook van een gemeente met vakantietuig.

De buitendienst van de gemeente Hardenberg mag blij zijn dat een moderne smartphone veel kan, maar nog niet alles. Hij is een rekenmachine, muziekspeler, fototoestel, typemachine en o ja, je kunt er ook mee bellen. Maar nog niet ruiken. Kon hij dat wel dan werd Gemeentewerken overstelpt met geur-appjes over gedroogd bermmaaisel. In de Hardenberger wijk Baalder bijvoorbeeld ligt al wekenlang een berg hooi te rotten. Wel gemaaid en gedroogd maar niet opgehaald. Net als andere jaren trouwens.

Het maaibeleid is al enige tijd onderwerp van discussie onder de bevolking. Niet alleen wordt via raadsleden kritiek geuit, ook op sociale media krijgt de lokale overheid er van langs. Gelukkig zit daar wel een hoog Calimero-gehalte bij. Zo van: wij, Gramsbergen, zijn klein en zij, Hardenberg, zijn groot. En dat is niet eerlijk. Er wordt namelijk gedacht dat er expres achter het ambtenarenbureau in Hardenberg is bedacht dat het park bij multifunctioneel centrum De Binder in ongemaaide toestand moet blijven.

Dankzij die opmerkingen kan er wel geconcludeerd worden dat de fusie tussen Avereest, Gramsbergen en Hardenberg na 20 jaar eindelijk is voltooid. Vroeger was er enorme animositeit tussen Gramsbergen en De Krim, maar die is verdwenen nu er een gezamenlijke vijand is. Voor Hardenberg maakt dat niets uit, omdat men gewend was dat de buitendorpen altijd klaagden dat bij hun niks kon en in Hardenberg wel.

Je kunt ook merken dat de onlustgevoelens over de fusie verdwenen zijn omdat je niets meer hoort over de negatieve verwachtingen die in de aanloop naar 2001 de boventoon voerden. Gramsbergen zou zijn zwembad kwijtraken en ook de bibliotheek had de langste tijd de Gramsbergers van de nodige ontspanning en informatie voorzien.
Er bleek niets van te kloppen.

Maar hoe zit het dan met dat maaibeleid? Misschien nog maar eens uitgelegd, zonder bla-bla verhalen over biodiversiteit en duurzaamheid, waarom de bermen er niet uitzien als een Engels cricketveld. De voorlichters hebben tenslotte niet voor niets de taalcursus Direct Duidelijk gevolgd.