De laatste restanten van wat eens de trots van Hardenberg was, het Röpcke-Zweers ziekenhuis aan de Jan Weitkamplaan, zijn in 2022 in de steenvergruizer vermalen tot fundering voor het parkeerterrein van zijn opvolger: het Saxenburgh Medisch Centrum. Dat is precies vijftig jaar na de officiële opening.
De slopers hebben zo’n 250 vertrekken moeten afbreken plus een zusterhuis en stafwoningen. Wat in die ruimtes stond en hing is in mei 1972 door Het Noord-Oosten in fraaie kolommen gepubliceerd. Daarin stond bijvoorbeeld bij wie de verf is gekocht, wie de fundering heeft gestort, de zonwering heeft aangebracht en de vloerbedekking in het zusterhuis heeft geleverd. Allemaal keurig gerangschikt rond een foto van het echtpaar Luisman van de Rheezerweg 24, die een dag na de pensionering van meneer Luisman een winkeltje in het ziekenhuis zijn begonnen “om bezigheid te houden”.
Officiële opening
De officiële opening op donderdag 20 april 1972 gebeurde door de commissaris van de Koningin in Overijssel, jonkheer Van Nispen tot Pannerden, een paar weken voor zijn pensionering. Even daarvoor was al een feestje gevierd omdat (ruim) veertig jaar daarvoor het eerste ziekenhuis was geopend aan de Stationsstraat, dankzij een legaat van mevrouw Röpcke-Zweers. Later zou nog een echte feestavond voor het personeel volgen, met een optreden van het in die tijd populaire dialectgezelschap Graads, Dieka en Mo, oftewel De Wierdense Revue.
Eerste poging in 1875
Toen de commissaris in zijn dienstauto kwam aanrijden, begeleid door motoragenten, werd hij bij de ingang van het ziekenhuis opgewacht door burgemeester Van Splunder en voorzitter Harsevoort van het ziekenhuisbestuur. Na toespraken van Harsevoort en Van Nispen tot Pannerden kreeg burgemeester Van Splunder het woord. Hij was in de geschiedenis van de gezondheidszorg in Hardenberg gedoken. Natuurlijk wist iedereen wel dat de weduwe Aleid Röpcke-Zweers in 1922 een ton had nagelaten aan het Groene Kruis en dat dit bedrag de basis had gevormd voor de bouw van het eerste ziekenhuis, maar er was al veel eerder gesproken over de noodzaak van de komst van een ziekenhuis. Uit stukken uit 1875 bleek dat de gemeenten in Noordoost-Overijssel samen met Gedeputeerde Staten van Overijssel hebben geprobeerd een ziekenhuis van de grond te krijgen, maar dat dit om financiële redenen niet is gelukt. Er moest gewacht worden op particulier initiatief om de zaak vlot te krijgen. Maar wel tientallen jaren later.
Om even bij dat particulier initiatief te blijven: een comité uit de bevolking had meer dan 46.000 gulden opgehaald bij inwoners en bedrijven als geschenk voor het nieuwe ziekenhuis. Voor dat geld werd beeldapparatuur aangeschaft voor de O.K. en de Eerste Hulp. Er bleef nog wat geld over, waarvoor een tv-toestel werd aangeschaft (die door leverancier Gerrit Reinders uit Gramsbergen met 350 gulden korting werd geleverd, omdat het voor het goede doel was).
Mooie woorden en cadeaus
Tijdens de vele, vele toespraken roemde iedereen elkaar voor inbreng, daadkracht en medewerking: Harsevoort het gemeentebestuur, architect Kloos de bestuursleden notaris Boodt en mevrouw Simpelaar en chirurg Mullers het hele bestuur voor hun ‘stuwkracht’.
Afijn, toen alles was gezegd werd er ook iets overhandigd. Al eerder had klokkenmaker ‘Meer dan 100 jaar Schutte’ een Zaanse klok aangeboden voor de directiekamer, maar nu, bij de opening, kwam nog meer op tafel. Van de I.K.N.O., de Industriekombinatie Noordoost-Overijssel, werd een bedrag ontvangen om een begin te maken met een ziekenomroep, Beter Wonen schonk een muurschildering, notaris Boodt gaf een beeld voor de kamer van de medische staf en directeur Van der Scheur van de Raiffeisenbank overhandigde symbolisch een piano. Tenslotte was het de beurt aan broeder Van de Belt, die namens het personeel een fontein met verlichting aanbood. “Moge God Zijn zegen geven op het werk in dit ziekenhuis”, zo besloot hij zijn kort betoog. En bij die wens konden zelfs de niet-gelovige aanwezigen zich aansluiten.
