Begin 2023 werd er gestaakt bij de Wavin in Hardenberg. Dat was iets bijzonders, want in Hardenberg wordt vrijwel nooit gestaakt. En zeker niet bij Wavin. Toch is dat al eens eerder gebeurd. Niet voor loonsverhoging, maar omdat ze het oneens waren met het ontslag van een werknemer.
De lokale bladen wisten van niks en moesten het daarom hebben van het overschrijven van berichten uit regionale en (vooral) landelijke bladen. De meeste schreven dat er een wilde staking was uitgebroken bij de plasticbuizenfabriek omdat de directie een personeelslid had ontslagen. De 300 werknemers die Wavin in oktober 1960 telde gingen niet aan het werk maar eisten een gesprek met directeur Keller. Die wilde wel met een delegatie van de werknemers spreken, maar niet met alle 300. En dat wilden de Wavin-personeelsleden nu juist wel.
Dagblad Trouw schreef dat de ontslagen werknemer de productieleider was van de afdeling buizen. Hij zou niet passen in het systeem van Wavin, vond de directie, wat wilde zeggen dat hij het werk van zijn ondergeschikten niet krachtig genoeg stimuleerde en controleerde.
Namen werden niet genoemd, maar dat deed wel het communistische blad De Waarheid.
De werknemer die was ontslagen was de chef van de Technische Dienst, de heer Tijdeman. Volgens De Waarheid was dat de druppel die de emmer deed overlopen. De krant had al vaker over ‘gedoe’ in de fabriek geschreven. Tot 1959 werkte daar als procuratiehouder en als feitelijk directeur de heer Niemeijer, “die uitmuntte door grenzeloze bruutheid in zijn optreden.” Regelmatig liet hij een serie vloeken en dreigementen los op de hoofdzakelijk christelijke arbeiders. Tegen derden motiveerde hij deze onbeschoftheid met: “Zo maak je die boeren industrieminded….”
De arbeiders waren het zó zat dat ze eisten dat Niemeijer ontslagen zou worden. Dat gebeurde niet maar hij werd wel overgeplaatst naar het hoofdkantoor in Zwolle. Keller verklaarde dat hij Niemeijer niet kon missen, maar in Hardenberg handhaven kon ook niet, vandaar de overplaatsing.
Een verslaggever van de Emmer Courant had met enkele stakende arbeiders gesproken. “Natuurlijk zijn wij principieel tegen staken, maar nu moeten we wel omdat het onze christenplicht is te voorkomen dat een gezin ten onder gaat”, zeiden de stakers. “Het is geen loonkwestie en ook geen beleidskwestie want daar hebben wij als arbeiders niets mee te maken. Het gaat om belangrijker zaken, om de vraag of de doktoren en de dominee het in de toekomst nog drukker zullen krijgen. De fabriek is zo langzamerhand door intriges van enkele personen een kweekplaats van zenuwlijders geworden.”
Het ontslag van Tijdeman zou de wraak van Niemeijer zijn. Die had al vaker gedreigd bij eventueel ontslag met fabrieksgeheimen naar de concurrentie te zullen lopen. Volgens De Waarheid zou dat de West-Duitse buizen- en staaltrust Mannesmann zijn, die nauw verbonden was met het Krupp-concern. “Al eerder waren spanningen binnen Wavin met deze concurrentie in verband gebracht”, schreef de krant.
Een gesprek van directie met een personeelsdelegatie de volgende dag haalde de meeste kou uit de lucht, zodat na een dag staken Wavin weer draaide als vanouds.
