Hardenberg-stad was begin jaren ’60 sterk gegroeid. Er was een nieuw gemeentehuis gebouwd, een nieuwe brug over de Vecht gelegd en er verrezen flats in Heemse. Die vernieuwingen betekenden wel dat er namen voor straten en pleinen bedacht moesten worden.
B&W hadden de gemeenteraad een hele rij nieuwe straatnamen voorgesteld, waaronder Spaanskamp, Oelenveerstraat en Rustenbergherplein. Die namen werden zonder hoofdelijke stemming aanvaard. Maar met de straatnamen bij het gemeentehuis en de weg richting Heemse hadden de raadsleden meer moeite.
Minister wil Europaweg
De nieuwe brug moest de naam Prins Bernhardbrug krijgen, daar waren de raadsleden het wel over eens. Dat was om de herinnering levend te houden aan het bezoek van prins Bernhard, die op 13 juni 1963 het nieuwe gemeentehuis had geopend. Maar de weg over die brug, hoe moest die heten? “De minister heeft op iedere gemeente een beroep gedaan om een straat of plein de naam Europa te geven”, zeiden B&W, “dus is het logisch de weg over de brug Europaweg te noemen.”
En het plein voor het nieuwe gemeentehuis? Stephanusplein, vonden B&W, want deze martelaar had een belangrijke plaats als wapendrager in het wapen van Hardenberg.
Landingsplek bewaren voor nageslacht
Raadslid Hutten (PvdA) was het niet eens met B&W. Prins Bernhard was voorafgaand aan de opening van het gemeentehuis per helikopter geland op de straat en niet op de brug. Dat feit wilde hij bewaren voor het nageslacht, dus het moest Prins Bernhardstraat worden. En omdat het plein hoort bij het raadhuis vond hij de naam Raadhuisplein zeer gepast.
Ook zijn collega Berenst van het GPV vond de naam Stephanusplein niet passen. Te katholiek, terwijl de bevolking van Hardenberg overwegend protestant was. En de minister kon wel overal een Europaweg willen, maar niet tegenover het raadhuis van Hardenberg. Dat moest een Prins Bernhardstraat worden.
Geen Raadhuisplein maar Prins Bernhardplein
Zijn partijgenoot Harsevoort was het gedeeltelijk met hem eens. “Prins Bernhard heeft de goodwill van de hele gemeente Hardenberg en dus moet je het plein voor het nieuwe gemeentehuis Prins Bernhardplein noemen. En de weg van het gemeentehuis over de nieuwe brug naar Heemse moet je vooral geen Europaweg noemen. Vanaf een Europaweg moet je alle kanten opgaan en dat is nu niet het geval.”
Burgemeester De Goede moest zich het spuug uit de keel praten om het standpunt van B&W te verdedigen. “Het is Stephanusplein, geen Sint Stephanusplein”, maakte hij Berenst duidelijk. “Als je geen Stephanusplein wilt moet je hem ook maar uit het gemeentewapen halen. Wij allen hebben veel waardering voor Stephanus, een figuur vol kracht en heilige geest. En prins Bernhard wordt meer geëerd met zo’n belangrijke brug dan met een straatnaam.”
Wethouder Valkman deed ook een duit in het zakje. De nieuwe straat zou verbindingen leggen met Rijksweg 34 en andere grote wegen naar het hoge noorden en zo de industrie met Scandinavië verbinden. Met Europa dus.
Nadat alle voors en tegens aan bod waren gekomen moest er maar gestemd worden: Stephanusplein, Raadhuisplein of Prins Bernhardplein.
En de nieuwe weg naar Heemse werd óf Europaweg óf Prins Bernhardstraat.
Stofbijten voor tegenstanders
Enfin, het eind van het liedje was dat het voorstel van B&W dankzij de stemmen van de wethouder (die waren toen ook nog raadslid) met 10 tegen 6 werd aangenomen, zodat we nu een Prins Bernhardburg hebben, een Europaweg en een Stephanuspark, als opvolger van het Stephanusplein, dat bebouwd is met het nieuwste gemeentehuis.
Salland’s Volksblad, 2 januari 1964
