Categorie: Column Pagina 1 van 3

Als je een weekje buiten de regio verblijft en je leest wat lokale media, dan zie je dat er weinig verschil is tussen wat mensen écht bezighoudt: inkomen, woning, werk en klimaat zijn toppers. Ook landelijk, waarbij nogal eens wordt gedaan of burgers niet goed snik zijn door ze alleen simpele oplossingen te bieden voor ingewikkelde problemen. (Mag je trouwens spreken van burgers? Oud-wethouder Douwe Prinsse zei altijd dat er maar één soort burger is en dat is een hamburger. En dat is ook zo. Inwoners zijn we, buurtbewoners, wijkbewoners. Maar geen abstracte burgers.)

De inwoners van ons land wordt voorgehouden dat er een groot klimaatprobleem is, terwijl anderen zeggen dat dit probleem minimaal is. De een zoekt het in windmolens en zonneparken, anderen in kernenergie. In Nederland moeten we van het gas af, vlak over de grens krijg je subsidie als je overschakelt op aardgas. In Amsterdam zijn GroenLinks-inwoners van IJburg voorstander van windmolens, totdat er plannen op tafel komen om die dingen bij hen voor de deur te plaatsen.

Dat laatste laat het probleem echt zien. Dat zie je in Bergentheim en in Wijk bij Duurstede, las ik op vakantie. In heel Nederland wordt gezocht naar de beste plekken voor molens, zonneparken, biovergisters en andere energieopwekkers. Dat gebeurt in regionaal verband, waarbij gemeenten, netbeheerders, inwoners en bedrijfsleven samen werken aan een RES, een regionale energiestrategie.

Wijk bij Duurstede is uit de RES Kromme Rijnstreek gestapt. Er worden voorlopig geen nieuwe zoekgebieden aangewezen voor windmolens en zonneparken, “want de participatie heeft niet gewerkt”, zei de verantwoordelijk wethouder. Daarmee wordt bedoeld dat het betrekken van inwoners geen zin had. Mensen uit Wijk bij Duurstede willen wel windmolens, maar in Bunnik. En mensen uit Bunnik willen ook wel windmolens, maar dan in Wijk bij Duurstede. Allemaal willen ze energie ontvangen, allemaal vinden ze dat fossiele brandstoffen moeten verdwijnen, allemaal begrijpen ze dat er windmolens en zonneparken moeten komen, samen met andere maatregelen zoals windparken op zee en zonnepanelen op daken, maar niet bij hun in de buurt.

In Bergentheim zie je hetzelfde. Een groep die zich Realistisch Duurzaam Bergentheim noemt is deze week nogal tekeer gegaan tegen de lokale overheid. De windmolens in het gebied tussen Bergentheim en Kloosterhaar worden de mensen door de strot geduwd, er komt een flutbedragje voor een fonds om in het gebied wat leuke dingen voor de mensen te doen, bewoners van het gebied die te dicht bij de windmolens wonen krijgen een verwaarloosbare vergoeding, allemaal omkoopgeld om draagvlak te krijgen. Volgens de rebellen – die alleen de Telegraaf lezen en een draaikont als Ronald Plasterk in de armen sluiten, de oud-minister die alle heil ziet in kernenergie – ligt het plan voor windmolens al klaar, is er geen inspraak geweest en laat de gemeente zich bij de poot nemen door bedrijven die geld willen verdienen aan de windenergie.

Deze groep zou je inderdaad burgers kunnen noemen in plaats van inwoners. Een groep die zelf afstand schept tot de eigen lokale bestuurders. Maar er zijn ook andere geluiden, want op het door-de-strot-duw-verhaal reageert een Bergentheimer met de opmerking dat het verstandiger is de overheid te overtuigen met argumenten, en ze niet weg te zetten als een stel oplichters, want dat helpt niet als je een goede oplossing voor het probleem zoekt.
En dat is natuurlijk iets dat uiteindelijk alle partijen willen.

Nederlanders houden van folklore. Ooit was het normaal om tijdens kinderfeestjes spelletjes te doen als koekhappen en spijkerpoepen. En als een lid van het koninklijk huis een jubileum vierde mocht het volk met bijvoorbeeld een kruiwagenrace of varkentjestikken delen in de feestvreugde.

Het koekhappen werd in Hardenberg kegelen bij Zaal Mulder, het kegelen werd een bezoek aan de Huttenheugte totdat men niet meer wist wat te doen tijdens kinderfeestjes. Maar zie: de folkloristische inborst kwam naar voren en dus kregen koekhappen en spijkerpoepen weer een plek op het programma.

Dat Nederlanders van folklore houden is ook te zien langs de kant van de weg. Overal zijn borden geplaatst om verkiezingsposters op te plakken. Dezelfde borden die in 2012 voor 21 partijen werden gebruikt moeten nu dienst doen voor 37 partijen. De lemmingen duwen elkaar van de rots af en dus krijg je ‘gedoe’. Maar gedoe is niet zo’n spannend woord en dus maak je ervan: verkiezingsrel.

Een rel, een echte rel in Hardenberg. Wat die rel is? Een obscuur partijtje heeft de kop van de leider over de posters van anderen geplakt. Het hele bord vol! Kinderachtig natuurlijk, en het laat zien dat de leden van die partij tot het niet-opgevoede deel der natie behoren, maar een rel? Ach, je scheurt de posters van die partij aan flarden, tekent snorretjes op de kop van de leider of plakt jouw posters weer over die andere.

“Een verkiezingsposter is een relikwie uit het verleden. Ze hebben 0,0 effect, maar ik denk dat iedereen vergeten is om ermee op te houden”, zegt politicoloog Peter van der Heiden van de Radboud Universiteit Nijmegen bij Omroep Gelderland.

Aan die relikwieën verdienen sommigen een boterham. Er zijn steeds meer gemeenten die het werk uitbesteden, waardoor alle 37 partijen een plek op de borden kunnen krijgen. Met even grote posters. Dat is in Hardenberg niet het geval. Hier rotzooit men maar wat aan, met grote, kleine, dubbele of scheve posters.

Wat je trouwens bijna niet meer ziet zijn raamposters. Er was een tijd dat in de straat vrijwel elke bewoner een poster op de ramen had, behalve de middenstander want die was bang dat het uiten van zijn politieke voorkeur klanten zou kosten. Uit ervaring weet ik dat er soms posters van twee verschillende partijen op de ramen hingen.

Die tijd is voorbij. Maar zou het niet kunnen, omdat Nederlanders van folklore houden, dat die fossiele reclame-uitingen weer terugkomen? Net als koekhappen en spijkerpoepen? Of is men zo gewend aan anoniem reageren, dat men niet meer durft te laten zien waar men voor staat?

De gemeente Hardenberg gaat u niet helpen in uw strijd tegen klimaatproblemen. U krijgt geen regenton met subsidie, u krijgt geen financiële hulp bij het maken van een groen dak, u krijgt geen gratis boom als u tegels uit uw tuin haalt. Dat waren B&W wel van plan, als eerste stap om ook op particuliere grond iets te doen tegen wateroverlast. En het zou de burger niks extra’s kosten, want in het Gemeentelijk Rioleringsplan zit nog 165.000 euro dat hiervoor gebruikt zou kunnen worden. Maar de raad stemde in meerderheid tegen.

Niet GroenLinks, want die steunde het plan. Maar die partij is blijkbaar niet écht groen. Er brandde tijdens de raadsvergadering van vorige week dinsdag namelijk een strijd los om te kijken wie nog groener is of eigenlijk: het groenst.

De VVD vond dat het plan ambitieuzer moest, op de lange termijn gericht. “Maak een nieuw plan, eentje dat inspireert tot groter denken. Met deze maatregelen redden we het niet”, zei het verse raadslid Baan.
PvdA-raadslid Jonkhans was zwaar teleurgesteld. Het voorstel richtte zich te veel op de mensen in de steden en dorpen, terwijl de meeste grond in bezit is van agrariërs. Hij zag ook te weinig ambitie.
En het CDA vroeg zich bij monde van raadslid Roelofs af of de voorstellen wel 165.000 euro waard waren, of dit nou was waar de burgers op zaten te wachten.

En de andere partijen? 50+ was tevreden. Zelfs meer dan dat. “Wij zijn blij met het stuk. Goed dat de inwoners worden meegenomen, alle beetjes helpen”, zei raadslid Verschuur.
Rodermond van D66 snapte de vragen van CDA en PvdA, maar hij zag mooie perspectieven. Boshove van GroenLinks toonde zich tevreden over het plan. “Voldoende uitgewerkt, hier worden wij enthousiast van, een goede manier om burgers te stimuleren. Natuurlijk hebben agrariërs ook een taak maar dat staat los van dit plan.”

Het CU was blij met de stimuleringsregeling, raadslid Stelpstra snapte niet dat andere partijen tegen waren en begreep helemaal niet dat ze dan niet met alternatieven kwamen. “Het is een klein onderdeel van de duurzaamheidsagenda. De inwoners worden erbij betrokken. Het plan stimuleert hen om ook iets te doen.”

Wethouder Te Rietstap kon de tegenstanders niet overtuigen. Taak voor agrariërs? Ja, maar daar gaat het waterschap over. Wij gaan over het stedelijk gebied.
Zitten de mensen hierop te wachten? In Zwolle, Asten en Eindhoven werkt het. Daar hebben ze geld te kort omdat de regeling zo populair is. In Hardenberg zijn aanvragen voor sedumdaken, maar daar hebben we geen regeling voor.
Het is een stimuleringsregeling voor particulieren en meer nog niet, zei Te Rietstap.

Zijn oproep was aan dovemansoren gericht. Het gevolg is dat u geen subsidie krijgt voor een regenton, dat u geen boom krijgt als u tegels uit uw tuin haalt, dat u dat sedumdak op uw buik kunt schrijven. Zelfs zo’n eerste kleine stap zetten was voor de raadsmeerderheid te moeilijk. Of misschien was het hele voorstel wel te moeilijk.

Raadslid Wiepie van der Veen van de ChristenUnie werd deze week op haar wenken bediend. Dinsdag vroeg ze aan het eind van de raadsvergadering in Hardenberg om wat meer aandacht voor jongeren in deze coronatijd en twee dagen laten had burgemeester Offinga al twee praatsessies met leerlingen van het voortgezet onderwijs achter de rug, over hoe zij deze tijd beleven, wat ze missen en wat ze het liefst zouden doen. Je had het een jaar geleden niet voor mogelijk gehouden, maar wat jongeren het liefst doen is: naar school gaan.

En natuurlijk niet voor dat lesje wiskunde, Frans of geschiedenis, maar voor de sociale contacten. Het kabinet heeft dat ook begrepen en probeert jongeren wat meer ruimte te geven. Letterlijk, want ze mogen samenkomen in buurthuizen, sporthallen en bibliotheken. Niet om te lezen of te sporten maar om te kletsen en te giebelen. Op anderhalve meter afstand, dat wel.

Wie zou dat nou bedacht hebben? Iemand zonder kinderen? Of met alleen maar volwassen kinderen? Misschien iemand die z’n hele leven niet verder is gekomen dan de Randstad? Want zoiets is echt prehistorisch. In elk geval in onze regio. Jongeren komen niet samen in sporthallen, buurthuizen of bibliotheken, die zoeken elkaar op in keten. En kletsen en giebelen op anderhalve meter afstand is natuurlijk helemaal van de zotte. Wat echt helpt is de scholen opengooien. Scholen voor voortgezet onderwijs in de regio krijgen dagelijks zo’n 40% van de leerlingen over de vloer: examenleerlingen, leerlingen voor praktijkvakken en leerlingen die beter niet thuis kunnen zitten. Zonder problemen, zonder besmettingen. Met een beetje moeite en wat slimme oplossingen is het best mogelijk dat iedereen weer naar school gaat. Al is het dan ook in deeltijd.

Deze week was ook nieuws dat onverwacht de meest vrouwvriendelijke wethouder van Hardenberg opstapt. Niet om politieke redenen, maar er kwam gewoon een nog leukere baan voorbij. Ze houdt zich volgende maand nog even bezig met de verkiezing Vrouw van het Jaar en dan zit het er zo’n beetje op. Het vervolg is BMC, een adviesbureau voor overheid en andere publieke sectoren. Hopelijk weten ze wat ze in huis halen, want vrouwen hebben geen rem op hun spreektijd. “Vergaderingen met vrouwen slepen zich voort, omdat vrouwelijke bestuursleden te veel praten”, zei de Japanse voorzitter van het Olympisch Comité. Seksistisch, discriminerend, was het officiële commentaar, terwijl 99% van de mannen vindt dat hij groot gelijk heeft. Maar vrouwen vormen zo’n belangrijke macht tegenwoordig dat de beste man wel moest opstappen.

Vrouwen beklommen deze week ook de barricaden om het woord hij in de nieuwste Bijbelvertaling. Of eigenlijk het woord Hij. Je moet wel heel diep in de materie duiken om te kunnen begrijpen waarom het gebruik van de hoofdletter “een klap in het gezicht is van vrouwen”. Of waarom het dat niet is, zoals het Nederlands Bijbelgenootschap vindt. “God is niet mannelijk of vrouwelijk. Hij staat niet voor mannelijk, maar accentueert dat God van een andere categorie is”, zegt het NBG. In wielertermen: de buitencategorie. De vrouwen kunnen hoog of laag springen, de hoofdletter blijft staan. Ze krijgen dus niet in alles hun zin. Nog niet.

Dacht ik toch even dat ik een kans had laten schieten om te protesteren op de Markt in Hardenberg. Niet zoals die zes marsmannetje vorige week zaterdag, die als in trance op de tonen van een robotstem zich keerden tegen mondkapjes, vaccins en spertijd, nee, ik had kunnen protesteren tegen een wandelpad door de Rheezermaten, een groengebied tussen de wijk Hazenbos in Hardenberg en het dorpje Rheeze.

“Hardenbergers zien niets in langer wandelpad door Rheezermaten”, kopt de Stentor op haar website. Dat moeten er vast aardig wat zijn geweest, denk je dan, want anders spreek je niet van Hardenbergers en zet je dat niet vet in de kop. En ik was daar niet bij geweest!

De eerste regel in het verhaal leverde meteen een grote teleurstelling op: geen grote groepen rebellerende, met hooivorken, pek en veren uitgeruste Hardenbergers, maar slechts drie personen. Op een bevolking van 62.000 inwoners.

Zij waren naar de Raad van State getogen om met allerlei flauwekulopmerkingen de verlenging van een wandelpad tegen te houden. Flauwekulopmerkingen? Zeker, want ze brachten onder meer naar voren dat er een paar bomen gekapt moeten worden waardoor een buizerd stress of hoofdpijn zou kunnen krijgen. Valt wel mee, zei de ambtenaar van de gemeente, die in tegenstelling tot de klagers en hun advocaat wèl naar Den Haag was afgereisd om zijn verhaal te doen. De drie Hazenbossers zaten voor het beeldscherm thuis.

Maar dit terzijde. Valt wel mee, want het nieuwe pad komt op 36 meter afstand van het nest te liggen, terwijl het huidige pad op 22 meter afstand ligt.
Blijkbaar had de krantenredactie achteraf ook wel begrepen dat hun ‘lokaas-kop’ wat te veel van het goede was, want in de papieren editie stond boven het verhaal dat er weerstand was tegen een pad langs trilveen en een buizerd. Wat ook flauwekul was, want eigenlijk bedoelen de klagers: wij willen geen wandelaars zien als we naar buiten kijken. Maar daarmee win je het niet bij de Raad van State.

Nog meer groene avonturen deze week in Hardenberg. Het leek eerst even dat de politieke partij Leefbaar Hardenberg van raadslid Petra Baarslag als een Phoenix uit de as was herrezen, want op de website met die naam stond iets over onnodige bomenkap. Het was meteen duidelijk dat dit niet een wedergeboorte van de politieke partij kon zijn, want om een paar boompjes meer of minder die tegen de vlakte gaan had Baarslag zich niet druk gemaakt.
Het blijkt dat een van haar discipelen ooit de domeinnaam heeft vastgelegd en die in leven heeft gehouden. Toen ten dienste van de partij, nu ten dienste van hemzelf.

Wat is er aan de hand? De gemeente wil 20 bomen kappen. Navraag maakte duidelijk dat het om aangetaste bomen gaat: ziek of door schimmels op sterven na dood. Maar, zegt de man achter Leefbaar Hardenberg, in Baalderveld staan een paar waar ik vanuit mijn huis op uitkijk: een mooie bomenrij van 7 eiken langs een oud boerenpad die in prima conditie verkeren. We hebben veel voetbalkenners in ons land, bijna evenveel virologen maar blijkbaar ook nog eens een flink aantal boomspecialisten.

Leefbaar Hardenberg heeft protest aangetekend tegen de bomenkap. Een zienswijze ingediend, heet dat tegenwoordig. “Laat bomen groeien, CO2 opnemen en zuurstof produceren. Bescherm ze!”, schrijft de man in zijn zienswijze.
En hij ondertekent met: “Mede namens vele Hardenbergers.”

Die laatste woorden stuiten mij tegen de borst. Want hij heeft mij niet gevraagd, zodat ik weer een kans heb gemist om mijn stem te verheffen tegen de misstanden in de wereld. Twee keer niet kunnen protesteren in één week: ik heb wel eens betere tijden gekend.

In de film A Knights Tale is er een rol voor de middeleeuwse schrijver Geoffrey Chaucer. Hij vergokt zijn hele hebben en houden, zelfs zijn kleren, maar wordt door een wannabe-ridder geholpen, indachtig de Werken van Barmhartigheid: kleed de naakten.
In ruil gebruikt Chaucer zijn retorische talenten om zijn ‘meester’ aan te kondigen tijdens toernooien. Bij een van die gelegenheden krijgt hij zoveel applaus, dat hij zelfvoldaan uitroept: God, I’m good.

Deze scene schoot mij dinsdag meteen te binnen toen de gemeenteraad een besluit nam over een nieuw amendement om het azc aan de Jachthuisweg in Hardenberg open te houden en tegelijkertijd de overlast van enkele ‘veiligelanders’ tegen te gaan.
In december was over deze zaak ook al een amendement aangenomen, maar dat stak zo knullig in elkaar dat daar niet mee te leven viel. Wettelijk niet toegestaan en in de uitvoering niet werkbaar.

Om het gezichtsverlies zoveel mogelijk te beperken werd opeens bedacht, dat de gemeenteraad nog maar eens met het COA moest praten over deze zaak. En zie, het wonder geschiedde, het COA zei dat het goed zijn best zou doen om vervelende jonge mannen uit landen als Marokko en Algerije te weren en een leuke plek te creëren voor gezinnen met kinderen, maar dat er, zoals de Romeinse senator Celsus in de 2e eeuw al zei, geen verplichting is het onmogelijke te doen.

En wat wordt er nu door een enkele fractievoorzitter gezegd? Wat hebben we dat als raad goed gedaan. Samen. En unaniem, hè. En onder strikte voorwaarden.

Unaniem? Natuurlijk, want wie durfde nu nog tegen te stemmen na zo’n tik over de vingers van het COA na het vorige amendement.
En wat die ‘strikte voorwaarden’ zijn?
Even meelezen: …. het COA spant zich in om de overlast terug te brengen….
En: …binnen uiterlijk 18 maanden met het COA af te spreken (dus nu hoeft die afspraak nog niet gemaakt te worden!) het aantal niet-kwetsbare asielzoekers terug te brengen naar nul of zoveel eerder of later als de sobere opvanglocaties gereed zijn.

Boterzachte voorwaarden en opnieuw knullig geformuleerd. God, I’m good.

Weekblad De Toren doet aan leeftijdsdiscriminatie! Mag dat zomaar?
In de huis-aan-huis krant wordt al enige tijd een oproep gedaan om in een lezerspanel mee te denken met het blad. Of het nu gaat om inhoudelijk nieuws, de uitstraling van de krant, het nieuws op de website of de advertentiecampagnes, overal mag je over meepraten. Tenminste: als je tussen de 25 en 40 jaar bent. Jonger dan 25, dan heb je waarschijnlijk de krant nog nooit gezien en ouder dan 40, dan ben je zo conservatief dat je niets wilt veranderen.

Bovendien moet je ook nog in een van de grotere kernen in onze gemeente wonen. Woon je in Lutten, Mariënberg, Balkbrug of Sibculo dan mag je niet deelnemen. Blijkbaar wonen daar geen mensen die zinnige dingen over het blad kunnen zeggen. Bijvoorbeeld dat je niet 1 op 1 de persberichten die je krijgt moet plaatsen. Die zijn in 100% van de gevallen te lang, voor buitenstaanders onleesbaar en bevatten bijna altijd meer reclame dan nieuws.

Om op de vraag terug te komen: Mag je aan leeftijdsdiscriminatie doen? Ja, dat mag. Alleen bij vacatures mag dat niet. Het is trouwens wel goed dat ze dit doen, heb ik persoonlijk gemerkt. Ook ik zit boven de doelgroep en ik heb het nieuws niet kritisch genoeg gevolgd. Bijvoorbeeld dat bericht over de bijstandsvrouw die boodschappen kreeg van haar moeder. Heel Nederland sprak er schande van, ik incluis. Word je als arme vrouw met hoge lasten geholpen door je moeder met een brood, pakje koffie en wat mariakaakjes, duikt de gemeente in je nek en moet je duizenden euro’s aan bijstand terugbetalen.

Bloedzuigers zijn het, goede daden worden afgestraft, de barmhartige Samaritaan krijgt een bekeuring omdat hij zijn ezel niet op de juiste plek heeft geparkeerd tijdens het geven van eerste hulp aan iemand die bruut is overvallen.
Nu zegt de gemeente waar ze woont dat de vrouw geld uitgaf aan een auto en motor, terwijl geld van de bijstand bedoeld is voor uitgaven voor levensonderhoud. Maar hierop kwam weer commentaar van de advocaat van de vrouw, die beweert dat het onzin is. Afijn, er blijkt telkens meer aan de hand te zijn dan je denkt.

Ook ik reageer soms te snel, vooral op emotionele zaken. Niet geschikt dus voor het lezerspanel van De Toren. Zou raadslid Rein Jonkhans van de PvdA in Hardenberg dat wel zijn? Hij heeft vragen gesteld over bijstand, over fraude en over onterechte beschuldigingen. Het blijkt namelijk dat je, wanneer je bijstand krijgt, overal bonnetjes voor moet vragen. Heb je iemand een tientje voorgeschoten omdat hij bij de bakker zijn portemonnee had vergeten en je krijgt dat tientje een week later terug, dan kan je dat een boete opleveren als je geen bonnetje kunt tonen.

Om dit te voorkomen heeft een aantal gemeenten een vrijstelling voor dit soort bedragen, variërend van 300 tot 1200 euro per jaar. Jonkhans wil weten of Hardenberg zo’n regeling kent en zo niet, of die er dan niet kan komen. Niet om emotioneel te reageren op boodschappenfraude, maar om de mensen in de bijstand een klein beetje lucht te geven.
Jonkhans zou dus in het lezerspanel kunnen gaan zitten. Maar ja, afkomstig uit Radewijk en ook nog eens ouder dan 40. Afgeschreven dus.

De burgemeester van Hardenberg kan beter zijn naam veranderen. In twee krantenartikelen werd de afgelopen week Offringa geschreven in plaats van Offinga. Die vergissing is begrijpelijk. Als je op Google zoekt naar Offinga krijg je 21.000 hits, bij Offringa loopt de teller op tot ruim 500.000. Maar misschien is het ook een kwestie van wennen voor de Hardenberger schrijvers van artikelen in kranten en op websites

De burgemeester zal wel even vreemd hebben opgekeken toen hij de krant las. Niet over het foutje in zijn naam, maar over landelijke verhalen over de stijging van de woningprijzen in met name Hardenberg. Westerlingen die naar het stille oosten verkassen zouden afgelopen jaar voor een stijging van 20% hebben gezorgd. Dagblad de Telegraaf: “De huizenprijzen rijzen de pan uit. Dat heeft te maken met de nieuwe norm van thuiswerken. ‘Hier vinden ze het stukje rust dat ze in de grote stad missen’, legt makelaar Elmar Houdel uit.”

Onzin? Ja, natuurlijk onzin. Als rust gezocht werd waren Groningen, Friesland, Drenthe, Overijssel en de Gelderse Achterhoek al veel eerder overspoeld door westerlingen. Woordvoerder Jeroen Hofstede van de Nederlandse Makelaarsvereniging weet waardoor het wél komt: “De kopers in Hardenberg zijn vooral mensen die er al wonen, die er vandaan komen en die er willen blijven wonen.”

Je hebt dus te weinig woningen, dat is het hele eiereten. Koophuizen worden voor starters onbereikbaar en doorstromers blijven op hun beurt langer in hun huis zitten. Er moeten dus nóg meer huizen worden gebouwd. En niet alleen flats langs de Vecht, voor senioren met centen. Het inwoneraantal van Hardenberg groeit nog steeds, als een van de weinige gemeenten langs de oostgrens. De andere kant van die grens mag voor Duitsers zo’n beetje Siberië zijn, deze kant is voor de autochtonen nog steeds in trek.

Dat dringt trouwens niet tot iedereen door. De besturen van middelbare scholen piepen over grote krimp, van tientallen docenten moet afscheid worden genomen, je houdt amper genoeg leerlingen over om een kleuterschooltje in leven te houden. Opmerkelijk is het dan, dat schoolbestuurder Brink van basisschoolkoepel Chrono in december tijdens een raadsvergadering zei, dat het leerlingenaantal van Chrono was gegroeid en dat op termijn slechts een lichte daling wordt verwacht.

De behoefte aan woningen zal dus nog wel even blijven. Mooi dat Vechtdal Wonen de kans krijgt ook in het centrum van Hardenberg te bouwen. De oude bibliotheek aan de Trompstraat, bij de bouw denigrerend een schoenendoos genoemd, maakt plaats voor 8 woningen, qua vorm beter passend bij de naastgelegen flats. En daarmee gaat een wens van enkele raadsleden uit de jaren ‘50 toch nog in vervulling. In Hardenberg gebeuren sommige zaken misschien wat later, ze gebeuren uiteindelijk wel.

“Dat is de C van het CDA”, vertelde fractievoorzitter Piet-Cees van der Wel in december toen gestemd werd over de vraag of het AZC Hardenberg nog vijf jaar mag blijven.

Hij was er trots op dat Hardenberg met zijn 60.000 inwoners maar liefst 700 asielzoekers herbergt en Rotterdam, tien keer zo groot, ‘slechts’ 600.
Verrassend was het wel dat hij meestemde met het amendement van VVD’er Bert Gelling, die alle asielzoekers uit veilige landen wil wegwerken. Of ze nou vervolgde christenen uit Turkije zijn, bedreigde homo’s uit Marokko of als oppositielid op een dodenlijst staan in Egypte, dat maakt Gelling niks uit: wegwezen dat volk.

Deze week bleek wat hier vijf weken geleden al is geschreven: het COA zal zijn billen afvegen met de plannen van Gelling en Van der Wel, omdat ze niet werkbaar zijn. In de eerste plaats, schreef de COA-chef, omdat het wettelijk niet mag en in de tweede plaats omdat het COA zo niet wil werken. Er zijn namelijk mensen uit veilige landen die wél een verblijfsvergunning mogen hebben. De beide Hardenbergse politici geloven trouwens niet zomaar wat de COA-chef zegt. Volgens de Stentor gaan ze wel even in Den Haag navragen of je echt niet mag selecteren op nationaliteit.

B&W hebben beide recalcitrante belhamels een handreiking geboden, door het COA te vragen of deze instelling zo snel mogelijk de asielzoekers wil wegwerken die overlast geven (voor de VVD’ers) en daarnaast te vragen of vooral gezinnen met kinderen in Hardenberg geplaatst kunnen worden (voor de CDA’ers).

Dinsdag 12 januari moet het CDA laten zien wat de C echt waard is, want van de VVD kunnen de asielzoekers geen heil verwachten. De handreiking van B&W is Bert Gelling namelijk al in december geboden, maar toen vond hij dat niet stoer genoeg. Mocht een raadsmeerderheid tóch weigeren het amendement aan te passen, dan zal het asielzoekerscentrum dit jaar nog verdwijnen uit Hardenberg, tegen de zin van een meerderheid van de inwoners. Het COA heeft namelijk laten weten dat ingaan op de eisen van VVD en CDA geen optie is.

Het ging de afgelopen week onder meer over ‘het vergeten nieuws’: corona overdonderde alles en iedereen, waardoor veel andere, ook belangrijke zaken, onvoldoende aandacht kregen.
Maar volgens mij krijgt corona nog niet voldoende aandacht.

Ik zou namelijk wel eens willen weten waarom Hardenberg dag in dag uit negatieve koploper is wat betreft het aantal besmettingen in IJsselland. Wat gebeurt hier? Waar zijn brandhaarden? Waar hebben uitbraken plaatsgevonden? Je hoort of leest er niets over. Burgemeester Offinga verteld in zijn Oudjaarsboodschap dat hij trots is op de Hardenbergers, omdat ze zich aan de regels rondom de coronacrisis houden. Ik geloof er niks van. Als we zowel procentueel als absoluut gemeenten als Zwolle, Deventer, Zwartewaterland en zelfs Staphorst verslaan dan gaat het niet goed. Het zou prettig zijn als de gemeente of de GGD hier eens uitleg over gaven.

Maar goed, wat de laatste tijd een beetje naar de achtergrond is verdwenen is ‘de energiekwestie’, oftewel: waar komen windmolens in de gemeente Hardenberg.
RTV Oost bracht vorige week wel het bericht van de provincie Overijssel naar buiten, dat met het plaatsen van 3 windmolens in de gemeente Staphorst de provincie de doelstelling op het gebied van windenergie gaat halen. Mooi, zou je denken, want dan hoeven nergens meer windmolens geplaatst te worden. Alleen had men vergeten erbij te vermelden, dat het de doelstelling voor 2020 betrof. Maar over tien jaar moeten de elf gemeenten in West-Overijssel de helft van het energieverbruik duurzaam opwekken. En dat betekent dat er nog heel wat biovergisters, windmolens en zonnepanelen op daken en in zonneparken geplaatst moeten worden. De discussie zal komend jaar ongetwijfeld worden vervolgd.

Kleiner nieuws, maar tekenend voor de haperende aandacht voor ‘groen’: de gemeente Hardenberg gaat geen kerstbomen inzamelen, zoals dat in het verleden wel gebeurde. Wat te doen? Stop hem in de groencontainer, adviseert de gemeente. En als-ie daar niet in past (wat natuurlijk meestal het geval is) dan kan hij naar de vuilnisbelt het Bovenveld worden gebracht. Zie u dat gebeuren? Even een boompje van Sibculo, Gramsbergen of Balkbrug naar het Bovenveld brengen? Die gaat de fik in of belandt ergens stiekem in het bos of tussen de struiken.

Dan pakken ze het in Scheveningen beter aan. Daar zijn zes plekken waar je de kerstboom kunt inleveren. Bij inlevering van een kerstboom krijg je een lot en die loten zijn te gebruiken in de sponsorloterij, waarbij elke deelnemer kans maakt op mooie prijzen. Vooral populair onder jongeren. Volgend jaar in Hardenberg?